آیا شهدای ما راضی بودند فرزندان مظلوم و آینده سازان  ایران اسلامی

بایک دنیا امید وآرزو بدینگونه به انتهای دنیای فانی برسند؟!

تصادف در اردوی راهیان نور

باعرض سلام و تسلیت به هموطنان عزیز به خصوص خانواده های داغدار دانش آموزان

امروز با شنیدن  این خبر دردناک با  غم و غصه بسیاربه این فکر می کردم که چرا مسئولین فهیم ما تنها راه شناخت اهداف والای شهدا رو در برگزاری اینگونه اردوها می دونند!

یعنی از خود گذشتگی های شهدا رو فقط با چنین اردوهای خطرناک

 و پرخرج میتونیم به دانش آموزان یادآوری کنیم؟

آیا باید اصل  رو رها کرده و به فرع دین بپردازیم؟

اگه مقام و جایگاه  شهید رو  صرفا در کتابهای درسی و فیلم و عکس و حتی اردو به نسل جوان گوشزد کنیم حق شهدا رو ادا نکردیم.

وقتی ما نتونیم  ریشه گیاهمون رو  واسه رشد و نمو در خاک مناسب قراردهیم چطور انتظار داریم به میوه های سالم و کرم نخورده دست یابیم؟

جوانان ما از همون  کودکی باید با مقام شهید و سختی های هشت سال دفاع مقدس آشنا شوند نه اینکه طی اردوی سه روزه ای عظمت شهید رو به اونها دیکته کنند.

آیا شهدای ما راضی بودند فرزندان مظلوم و آینده سازان  ایران اسلامی

با یک دنیا امید و آرزو بدینگونه به انتهای دنیای فانی برسند؟

درسته که مرگ حقیقتی انکار ناپذیره و هر کسی به  گونه ای اجلش فرا میرسه

 اما احتیاط هم شرط عقله.

اینطور نیست؟! 

روانشان با شهدای گرانقدر محشور باد