سلام همراهان همیشگی ام.

دیروز پستی رو با عنوان دوباره ...

در وبلاگ استاد ابو الفتحی خوندم که  مرا به فکر وا داشت

و با خود به سالیان گذشته برد.

همون سالهایی رو میگم که ادب و احترام به  استاد ومعلم

 در جامعه به وضوح دیده میشد.

همون سالهایی که اگه  کوچکترین بی احترامی به استادی می شد

 از مسئول و خانواده و دانشجو و دانش آموز گرفته تا مردم عادی

 لب به اعتراض می گشودند و به اون نابخرد درسی می دادند که

 تا همیشه موضوع تمرین  خوشنویسی رو یادش بمونه که:

"ادب آداب دارد و ادب مرد به ز دولت اوست..."

همین باعث شد در نیمه های شب دست به قلم برده و بنگارم آنچه رو

 که حس می کنم درد و معضل جامعه امروزماست...

 

 =====================

               عجب رسمیه رسم زمونه

                                                                       دانشجو مدام می گیره بونه

              گوید به استاد حرف ناصواب


                                                                        گویی  ندارد  ادب را  آداب


              ادب پر زده از اصل و ریشه


                                                                       خدایا دریاب نسل بی پیشه

             الا ای نادان شوی بی امان                                                         

                                                                       گرت نبخشد استادت  زجان

 

===============

 افسوس که  عده ای با افکار و اعمال نا آگاهانشون  دارند

 تیشه  به ریشه فرهنگ احترام  در جامعه می زنند!!!!