حرف دل یا شاید آرزویم این است که :
ای  کاش علاوه بر همه نعمت هایی که در اختیار آدمها گذاشته شده است دو بال هم به داشته هایشان اضافه
  می شدکه وقت دلتنگی و دلواپسی بالهایشان را باز کنند و بی ترس ازکیلومترها فاصله، پر بزنند به مقصد دلشان.
آن وقت آرام که گرفتند باز گردند و بالهایشان را یک جای امن مخفی کنند برای روزهای مبادا
یا همان  روزهای  دلتنگی...

پی نوشت1: آدم وقتی دلتنگ باشه حتی نفس کشیدنش هم سخت و کشنده خواهد بود ...!
پی نوشت2: تیغ روزگار شاهرگ کلامم را چنان بریده که سکوتم بند نمی آید...!
پی نوشت3: می گویم حالم خیلی خوب است اما... تو که مرا خوب می شناسی باور نکن ...!
پی نوشت4: آموخته ام دوست داشتنی را که دل به آن حکم نکند دوست داشتن نیست...!
پی نوشت5: ای کاش کودکی می بودم فارغ از هر درد و دلتنگی ...در آغوش مادرم...!
پی نوشت6: خودتان را ، به زور به قلب هیچ آدمی تحمیل نکنید ...جا نمی شوید... چروک میشوید‌ فقط... !
پی نوشت7:هرگز تمامت را برای کـسی رو نـکن ،بـگذار کـمی دسـت نیـافتنی باشی،آدم ها تـمامت کــه کـنـنـد،“رهـــــــــایت” می کننـد. . .!
پی نوشت8:دیوار مست و پنجره مست و اتاق مست ... این چندمین شب است که خوابم نبرده است ...!
پی نوشت9: برای زنده بودن دلیل آخرینم باش ...
پی نوشت10:دوستان عزیز اگه مایل بودید لطفا مطلب جدید وبلاگ کیمیای عشقم رو هم بخونید.