مشک آن است که خود ببويد،نه آنکه عطار بگويد "نقدی بر مناظرات انتخاباتی کاندیداها..."
دوستان و همراهان فهیم سلام
هنوز خودم هم نفهمیدم که این گفتمان انقلاب چه چیزی را در بر می گیرد . هر کس که در جایگاهی قرار می گیرد و تریبونی را صاحب می شود خودش را ایدئولوگ انقلاب می نامد . سپس راه امام (ره) را هم به تفسیر می نشیند و جوری سخن می گوید که انگار راه امام یعنی جنگ .
امام یک رهبر و مرجع دینی بودند و راهشان همان راه دین است . در دین هم مبارزه با زورگویان و مستکبرین از اصول است اما پیامبر اسلام این همه به جنگ کشورهای کفر نرفتند و بیشتر جنگهایی که توسط ایشان فرماندهی شد داخلی بوده است .
امروزه بسیاری از آدمهای اصولگرا همه ی فکر و ذکرشان شده است جنگ . انگار که آرمان اینها جنگ است و عشقشان نیز جنگ !
خیلی ها فکر می کنند که کشور به هیچ وجه مشکل بیکاری ، تورم ، ازدواج ، فساد ، فقدان بازرسی ، فقدان مدیریت در سطوح مختلف و ... را ندارد و همه چیز ایده آل است . بنابراین مستقیماً می روند بر سر سیاست خارجی و به تعبیر خودشان راه امام که آن هم می شود جنگ با آمریکا و محو کردن اسرائیل .
وقتی که ما در داخل شعارهای هجومی و جنگ طلبانه را سر می دهیم دشمن هم که فعلاً جنگ نظامی را به صلاح نمی داند بر حلقه ی تحریم ها خواهد افزود و از سوی دیگر به دلیل نبودن هدف داخلی در کنترل منابع ملی و تقسیم عادلانه آن و همچنین توزیع درست ثروت نتیجه می شود رشد چند برابرانه تورم در هر روز ، و فشار بر طبقه ی ضعیف !
چند وقت پیش داشتم سریال اوشین را نگاه می کردم ، شرایط قشر مستضعف امروز ما دارد با آنچه که در داخل این سریال قدیمی ژاپن به تصویر کشیده است قابل تطبیق می گردد .
سخنرانی های آقای احمدی نژاد را از سالهای ۱۳۸۴ به بعد به یاد بیاورید فکر می کنم که حول این تیترها چرخ می زدند : محو اسرائیل که به زودی شدنی است ، شکست آمریکا ، مبارزه با زمین خواری و اختلاس ، از میان بردن فاصله ی طبقاتی ، آغاز نهضت مبارزه با بیکاری ، توزیع ثروت و منابع ملی در عموم جامعه ، کوتاه کردن دست خواص در انحصار منابع ملی و ثروت ، کشیدن گوش مسئولین ، ادامه راه امام ، مقدمه سازی ظهور منجی ، حرکت بر اساس سند چشم انداز بیست ساله ، تبدیل شدن ایران به قطب اول اقتصادی منطقه و ... که هیچ یک تحقق نیافت .
حالا هم کاندیداهای اصولگرا دارند همین چیزها را تکرار می کنند . اینها کلیت است . اینها آرمان است . اگر کسی واقعاً به شدن این شعارها اعتقاد دارد باید برنامه داشته باشد و باید برنامه اش را برای مردم تشریح کند نه شعارش را . اینهایی که من می بینم هیچ یک برنامه ای را در پیش رو ندارند و تنها به چهارسال ماندگار شدن در تاریخ سیاسی ایران می اندیشند .
درست در مقابل همین آدمهای برخاسته از جریان اصولگرا ، آدمهای برخاسته از جریان اصلاح طلب را داریم . در آن طرف هم فقط شعارهایی مطرح می شود که فقدان برنامه ی مدون و راهکار اجرایی اند ؛ تحقق آزادی ، فضای باز سیاسی ، رابطه با کشورهای قدرتمند ، تشکیل دولتی فرا حزب و ... که اینها هم از همان کوزه آب می خورند . اینها حتی نمی توانند برای منظورشان از این شعارها چهارچوب تعریف کنند . تازه ! زنده نمودن راه امام (ره) و تفسیر واقعی از آن از مهمترین شعارهای دوآتشه های این جریان نیز بشمار می رود .
راه امام (ره) همان راه دین است اگر کسانی آن را تفسیر به رأی می کنند و خودشان را طلایه دار این گفتمان می دانند خودشان را گول می زنند .
راه امام (ره) از ریشه کن نمودن فقر می گذرد . چون دین حضور فقر را برابر با رفتن ایمان می داند . وقتی که ایمان رفت نبرد با دشمن که نیاز به خمیر مایه ایمان دارد دیگر تحقق نخواهد یافت . و آنگاه پیشگویی نمودن از شکست دشمن و محو او خیالی بیش نخواهد بود . اگر چه در بسیاری از سوره های قرآن به جهاد با ظالمان و طاغوتیان اشاره شده است اما به جرأت می توان گفت که در آیه آیه قرآن از مسئله فقر صحبت به میان آمده است به طوری که می توان گفت که زیر بنای این کتاب آسمانی ریشه کن نمودن فقر است .
حضرت امام خمینی (ره) پس از پیروزی انقلابش بلافاصه سازمانهایی را تشکیل داد و نشان داد که هدفش همان هدف قرآنی است ، تأسیس کمیته امداد ، نهضت سواد آموزی ، جهاد سازندگی و ... همه و همه در جهت ریشه کن نمودن فقر صورت گرفت که البته راهش و کارش نیمه تمام ماند . البته خیلی ها ادعا دارند که دارند راه امام (ره) را ادامه می دهند و در این راستا گاهاً خودشان را جلوتر از نائب بر حق پیر جماران حضرت امام خامنه ای می نمایانند ولی ما که چیزی از عملکردشان نمی بینیم .
کشور ما کشور ثروتمندی است و می تواند بدون وابستگی به اقتصاد جهانی نیز به راهش ادامه دهد اما اگر نظارت صحیح بر منابع ملی و ثروت صورت گیرد .
البته امیدوارم که طرح و برنامه های سخنرانی های اخیر را در عمل نیز شاهد باشیم چرا که :
به عمل کار بر آید به سخندانی نیست
به امید ایرانی آباد و آزاد و سرافراز...