ای تو بهترینم !

 

امشب شعر خواهم بافت

وبرتن سپید کاغذخواهم کرد

اما وقتی تو نیستی...

قافیه ها عجیب رنگ می بازند

این است که هر شب غزلهایم

رنگ سپید به خود می گیرند !

 

 

ای تو عزیزترینم !

 

 می شکافم دست هایم را

یخ می زند دلم

درین هوای بی رؤیا

آنقدر نیامدی که تنگ شد

تمام خیال هایی که بافته بودم

برای دلم

چشم هایم

پر از کلاف سر در گم توست !