daaso4s3se5ehgyhczt.jpg

دوستان عزیزم سلام.

قبل از هرسخنی ازهمه دوستانی که دیروز با ارسال کامنت لطف نمودند تشکر میکنم و از همه شون عذر میخوام.به واسطه بی دقتی بعد از پاسخ دادن به تموم کامنتها به اشتباه گزینه حذف رو کلیک کردم و تموم کامنها حذف شد! 

عذرتقصیر فراوان...

لازمه از تموم عزیزانی که همیشه همراه دلنوشته هام بوده و با نظرات ارزشمندشون من رو تشویق میکردند تشکر کنم.

چه روزها و شبها که نوشتم و با حرفهای دلم گاه خندیدم و گاه اشک ریختم...

از دردهای جامعه گرفته تا طعنه ها و تهمت هایی که به زنان سرزمینم زده می شود...

از برحق بودن و عدالت اساتید عدالت جویم

تا عشق و دوستی و مهربونی  و دنیایی از عاطفه  و صداقت... 

گاهی از شادی و گاه از غم

گاهی از شیرینی و گاه از تلخی روزگار

و...

حرفهای دلم را با صبوری تحمل نمودید و دلنوشته هایم را واژه به واژه خواندید.لطف سرشارتون رو ارج می نهم و تا همیشه سپاستان می گویم.

سعی کردم که به تک تک نظراتتون پاسخ دهم .گاهی در دل شب و گاه در سپیده صبح  وظیفه خود دانستم که سلام دوستان را بی پاسخ نگذارم.

امروز اما...

احساس میکنم از این پس بهانه ای برای ماندن و نوشتن ندارم!

قلب یخ زده ام در این سردترین  زمستان سوزناک  مرا در نوشتن یاری نمیکند.

نمیدانم  زمستان امسال خیلی سرد است یا دل من را منجمد کرده اند ؟!

دستانم یاری ام نمیکنند و افکارم خسته و قلبم بی رمق...!

نوشتن دل می خواهد .دلی که آسمانی شود .دلی که دست را به حرکت وادارد.همچون پرواز

 مرغ عشقی در آبی آسمان...

اما اگر پر نداشته باشی کی توان پریدنت خواهد بود ؟!   

سالهای بسیار همه آدمها را ساده و پاک سرشت و بی ریا و دوست داشتنی می پنداشتم.

اما...!

من با سادگی و صداقت گفتم -خندیدم-حرفهای دلم را نگاشتم-با دلهای غمگین همدردی نمودم-

به زن بودنم بالیدم -عاشقانه چشمک ستارگان را آرزو کردم و سعادت تمام انسانها را...

و اینک با حسرت و دلتنگی خواهم رفت. تا کی و کجایش را نمیدانم!

شاید به سوی فراق عشق و شاید وصالش...!

مجالی برای بستن قسمت نظرات و محدودیت در دریافت کامنت  تمام پستهایم

را ندارم  اما با عرض شرمندگی از این پس کامنتهارا تایید نخواهم کرد .

"آدمهاي پيرامونم مثل
جمعه مي مانند

نه زوج هستند
نه فرد !!

پر از ابهامند ..."

 

پیام آخرم برای همه دوستان خوبم این است:

 

از محبت خارها گل می شود...

**************

  مردم میگویند:

"آدم های خوب را پیدا کنید و بدها را رها"
اما باید اینگونه باشد
"خوبی را در آدمها پیدا کنید و بدی آنهارا نادیده بگیرید"
هیچ کس کامل نیست !
 

 ****************

 عزیزان !

اگر در نوع نگارشم دلی را  نه از روی عناد که به سبب  نا آگاهی ام رنجورساخته ام حلالم کنید.

باور کنید از آزردن و دل شکستن متنفرم!

زندگی بدون عشق بی معنا و نازیباست.عاشق باشید و با مهربونی همدل عشق شوید.

دنیای دون رو با کینه و نامهربونی و دل شکستن تنفس کردن بی ارزشترین دم و بازدم هاست! 

افسوس آنکه باید درک نکرد آنچه را که دل نگاشت !!

 

خالق عشق عاشقتان باد...

 

 تا مجالی دیگر درود و بدرود