در این زندان اشک آلود و این دنیای وانفسا 
 که دل غرق غم و حیران  از آن والای   ناپیدا

 بود باقی دل  پر  غم   به  یاد   نازنین  شیدا
 که دل در  بند شد  اول  سپس افتاد مشکلها

 فغان دل به پا خیز و بزن  فریاد  وصل  دل 
 که من مسخ از کمال یا ر گشتم  اندراین دنیا

 می ناب تو ای  ساقی  نباشد  بر دلم مرهم    
 که از آن برتر آمد  باز کمند  نرگس  آن شیدا

دو صد افسوس و صد فریاد و  حسرت  باد 
شراب وصل و پیمان رفت وآتش مانده دردلها

 نمی دانم که از بهر چه فریاد و فغان در دل
فرو خوردم غم دل را از آن یوسف به محفلها

 ز شرمم بود آن قفل دهان  یا  ترس  دلبرها    
 خجالت یا که وحشت از ره و رسمم به منزلها

 گلایه از خدا دارم در این دنیای   مشکل زا  
 چرا بر  من  نداد  او  قدرت    گفتار   دلبر  را