بزرگ کردن کودک اصلاح نقایص او نیست خودش این را درست می کند بلکه پرورش دادن قابلیت های اوست قابلیت های اورا بشناسیم به آنها احترام بگذاریم ودر محیطی سر شار از عشق بدون شرط آنها را بپرورانیم. لازم نیست کودک ما شبیه دیگری بشود یا مثل دیگری باشد به تفاوت های فردی آگاه باشیم و فرزندانمان را همینطوری که هستند دوست داشته باشیم، در این صورت استعداد های حقیقی آنها رشد می کند.


پدر و مادر های مهربان که کودک خود را تشویق می کنند و معیار های رفتاریشان با ثبات است فرزندانی پرورش می دهند که از احساس کار آیی قوی و محور کنترل درونی برخوردارند.

حس کارآیی وکنترل استرس را پایین می آوردکه این حس با تقویت کنترل درونی شکل می گیرد.کنترل درونی را ما از یادگیری اجتماعی (رفتار خانواده و سایرین) یاد می گیریم.

کسانی که با مهارت های ذهنی و اجتماعی ضعیف و شک بسیار در مورد خود به دوران بزرگسالی قدم می گذارند وقایع و جنبه های گو ناگون زندگی را استرس زا می یابند.

عزت نفس در کودکان زمانی شکل می گیرد که کودکان در یابند می توانند کار هایی را خو دشان انجام دهند.

آنها برای ساختن ،کاوش کردن ،دستکاری کردن با انگیزه می شوند .رفتار هایی که گاهی می توانند اخلال گر باشند.

اگر والدین نیاز کودکان به کاوش کردن را در این مرحله نا کام کنند در این صورت از درک عزت نفس جلوگیری کرده و احساس های خواری و خشم جایگزین می شود