آفتاب پنهان   

چتر هم که باز کنم بی فایده است

خیس خجالت می شوم زیر باران خوبیهای او...

************

درودبر شما خوبان همراه

هنوز کودکی بیش نبودم که این شعر را با دیگر دوستانم  زمزمه می کردم که:

درس معلم ار بود زمزمه ی محبتی            جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را

و من امروز پس از سالهای بسیار که درکلاس و جایگاه دانشجو می نشینم به خوبی به معنای آن بیت دوران کودکی واقفم. و به راستی اینگونه است که اگر محبت و مهربانی صادقانه در دل باشد و از حرف تا عمل استاد فاصله ای نباشد آن می شود که خارج از ساعات موظفی نیز با عشق و علاقه و بی خبر از چرخش عقربه های زمان در کلاسش می نشینی و از او حرف به حرف می آموزی تاشاید روزی ارزش و لیاقت این را داشته باشی که بگویی من نیز شاگردی آن استاد ارزشمند را درک نموده ام و...

آری سخن از استادی والامقام است که بی هیچ چشم داشتی زکات علم و آموخته هایش را به زیباترین شیوه ی ممکن می پردازد.هم او که آوازه خاص و عام است و همگان درباره اش به نیکی سخن میگویند.

از علم و حلمش ،از ادب و صداقتش،از صفا و سادگی اش،از عدالت جویی و مهربانی اش و...

در جمع دوستدارانش سخنها می شنیدم و بر خود می بالیدم که من نیز حرفی از کتاب آموخته هایش را درک کرده ام و همین باعث شد با زبان دل حرف دلی بر ارزشهای والایش بنگارم تا شاید ذره ای از حق استادی اش را ادا نموده باشم.

و به راستی اوکسی نیست جز

استاد فرهاد ابوالفتحی گرانمایه

که طول عمر وسعادتشان آرزوی قلبی من است. 

*با احترام فراوان تقدیم به استادفهیم ولایقم جناب فرهادابوالفتحی گرانمهر*

*امیدوارم کاستی هایش را بر من ببخشایند*

...

الا یار دل آرامم

ز هجرت نیست آرامم

مگر دل  را ببردی تو

که من اینگونه بی جانم

...

شکوه و فَرّ  فرهادی 

به تو آید که فرهادی

ومن خاری کنار گل

به دور از فَرّ فرهادم...

...

تو را بویم تو را جویم

به یاد تو غزل گویم

که شاید لایقت گردم

دمی با تو سخن گویم

...

...

"حرف دل الهام"

و در وصف صداقتش اینکه:

فکرو اندیشه نابش ،سخن و جان کلامش

جملگی ریا نباشد نه به ظاهر نه به باطن...

من خاک پای  آن کسی هستم ...

که با تمام وجودش همیشه از من بخواهد

و به قول حضرت مولانا:

  من خاک پای آن کَسَم کو دست در مردان زند

   روشن ندارد خانه را قندیل ناآویخته

 در نهایت سخن را با حدیثی از امام صادق عليه‏ السلام به پایان می رسانم:

واضَعُوا لِمَن طَلَبتُم مِنهُ العِلمَ؛

در پيشگاه كسى كه از او دانش مى‏ آموزيد، فروتن باشيد.

*باشدتوانسته باشم ذره ی ناچیزی ازخوبیهای ایشان راجبران کرده باشم*