مهربان ترینم!
دل ...

تنها ماهیِ دردانه ای ست که هرگز به غیر از خواستِ خودش صید نمی شود

تنها کبوتری که به وقتِ عاشقی قفس برایِ او زیباست

دل ...
پروانه ای ست  در انتظارِ دستانِ بازیگوشِ کودکِ احساس


همان کرمی ... که به شوقِ عشق ...

مدام به دور خویش  و به دورِ یار پیله می کند

دل ...
 دیوانه ای خطرناک است ... قفس را نمی فهمد ...



مردن برایِ او زیباست،

وقتی مشامش لبریز از عطرِ عاشقی باشد...!


 *****************
*******


کنج قفس نشستم و در خلوت سکوت
غمگین گریستم
این درد می کشدم که ندانم در این قفس
پا بندم کیستم؟
خامش ز چیستم؟
برف خیال تو در دستهای دوستی من بیش از دمی نماند...!